Μαξιμιλιανός  Ροβεσπιέρος, ο “Αδιάφθορος ”  και  η  περιορισμένη θητεία  της  μιας  μέρας.

0

Του Γιάννη Κουρόγιωργα

Ο  Ροβεσπιέρος,  ο “Αδιάφθορος ” , τον  καιρό  της  παντοδυναμίας του  έχει  θεσπίσει  και  ακολουθήσει  πειστά  την  περιορισμένη  θητεία  της  μιαs  μέρας, γιατί  ήξερε  η  εξουσία  διαφθείρει.  Όσο  και να φαίνεται  υπερβολικό , η  εξουσία  που  είχε  ήταν  μόνο  για  μια μέρα   και  ανανεώτανε  κάθε  μέρα.

Ο Ροβεσπιέρος  σήμερα  θεωρείται  αμφιλεγόμενο  πρόσωπο. Άλλοι τον θεώρησαν  δικτάτορα  και  άλλοι  καλό, φλογερό  και, κυρίως, υποδειγματικά  ηθικό  επαναστάτη.

Διασημότερη  είναι η εκδοχή  ότι  επρόκειτο  περί  ενός  ανθρώπου απαράμιλλης  ηθικής  που  στην προσπάθειά  του  να πλάσει  έναν ιδανικό  κόσμο  όπως  τον φανταζόταν, αναγκάστηκε  να εξολοθρεύσει  τους  εχθρούς  του, τους οποίους  θεωρούσε  βαθύτατα διεφθαρμένους  και  λαοπλάνους, αναδεικνύοντας  έτσι  την  αντίφαση  μεταξύ  του  ιδεαλιστικού  υπόβαθρου  και  της πρακτικής εφαρμογής  στον  αδυσώπητο  κόσμο  της  διαπάλης  για την εγκόσμια  εξουσία.

Παρότι, λόγω  της προσωπικής  του  εντιμότητας, του ανεπίληπτου ιδιωτικού  του  βίου  και  του  αδέκαστου  χαρακτήρα του, είχε επονομασθεί  από  τους  ομοϊδεάτες του “αδιάφθορος”, δε δίστασε  για την εδραίωση  του καθεστώτος  του, να στέλνει  καθημερινά  διά  του Επαναστατικού  Δικαστηρίου  στη  λαιμητόμο  κατά  δεκάδες  και  εκατοντάδες  Γάλλους  πολίτες  αντιφρονούντες, βασιλόφρονες, μετριοπαθείς, αναρχικούς, κλέφτες, ύποπτους, άνδρες, γυναίκες, ακόμη και παιδιά  καταδικασθέντες  με  συνοπτικές  διαδικασίες.”

Για όσους  θέλουν να  μάθουν περισσότερα  δείτε  το σύνδεσμο  παρακάτω.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%A1%CE%BF%CE%B2%CE%B5%CF%83%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82

“Ο Μαξιμιλιανός  Ροβεσπιέρος, 6 Μαΐου 175828 Ιουλίου 1794)  ήταν Γάλλος πολιτικός, δεσπόζουσα μορφή της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.

Γεννήθηκε  στην  πόλη Αρράς στις 6 Μαΐου 1758  και  καρατομήθηκε  στο Παρίσι στις 28 Ιουλίου 1794. Έζησε πολύ δύσκολα  και  φτωχικά παιδικά χρόνια, κατόρθωσε  όμως  να  σπουδάσει  Νομικά  στο Παρίσι  και  επανερχόμενος στη γενέτειρά του  άσκησε τη  δικηγορία  επιδιδόμενος συγχρόνως στη ποίηση, στη φιλολογία  και στη μουσική τέχνη, εκλεγόμενος μέλος της Ακαδημίας του Αρράς.

Το 1789  εξελέγη αντιπρόσωπος στη  Συνέλευση των Τάξεων  στην οποία δεν έτυχε αρχικώς  καμίας  διάκρισης  και  ιδιαίτερης προσοχής. Ο Μιραμπώ  μόνο, ο οποίος  παρακολουθούσε  τις  σχολαστικές  αγορεύσεις του Ροβεσπιέρου  είπε ότι: αυτός ο νέος θα πάει μπροστά γιατί πιστεύει σε όσα λέει“. Τότε ο Ροβεσπιέρος  ήταν  ακόμη  μετριοπαθής  και υπέρ της βασιλείας, είχε  δε προτείνει  και την κατάργηση της  θανατικής  ποινής.

Είσοδος  στην  πολιτική  και  άνοδος  στην  εξουσία

Το 1789, όταν ακόμα  ήταν  εναντίον της  θανατικής  ποινής, ο Ροβεσπιέρος εξελέγη  αντιπρόσωπος  στη  Συνέλευση  των Τάξεων. Λίγο μετά ξεσπάει η Γαλλική Επανάσταση. Ο φίλος του Καμίλ Ντεμουλέν, δυναμικός  νεαρός φοιτητής (που καρατομήθηκε αργότερα κατ’ εντολή του Ροβεσπιέρου)  θα ηγηθεί  αυτών που  θα  φωνάξουν πρώτοι “Στη Βαστίλη!” και ο λαός  θα  καταλάβει το σύμβολο  της απολυταρχίας, τις φυλακές της Βαστίλης, στις 14 Ιουλίου 1789.

Τον επόμενο χρόνο (1790) ο Ροβεσπιέρος  εξελέγη  Πρόεδρος  της  αριστερής πτέρυγας των Ιακωβίνων. Μετά το 1791, ο “Αδιάφθορος”, όπως συνήθιζαν  να τον αποκαλούν, δεν έχει πλέον καμία αμφιβολία  για την ενοχή του Βασιλιά. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ δικάζεται και ο Ροβεσπιέρος έμελλε  να πει για την καταδίκη του: “Ο μεγαλύτερος εγκληματίας του κόσμου δεν πρέπει να δικαστεί, είναι ήδη καταδικασμένος!”. Η θανατική καταδίκη του  Βασιλιά  είναι  γεγονός και ο Λουδοβίκος  εκτελείται  στη γκιλοτίνα στις 21 Ιανουαρίου του 1793. Στις 2 Ιουνίου, με τον Ροβεσπιέρο  να ελέγχει  και  τη Συμβατική Συνέλευση, οι Ιακωβίνοι  θέτουν εκτός νόμου  τους  αντιπάλους  τους, Γιρονδίνους, και αναλαμβάνουν πλήρως την εξουσία

Τρομοκρατία  και  νέα  μέτρα

Ο Ροβεσπιέρος κυβέρνησε  για τους επόμενους μήνες σχεδόν δικτατορικά, στηριζόμενος σε νέα όργανα, όπως τα Επαναστατικά  Δικαστήρια, τα οποία δίκαζαν  και  έστελναν στη γκιλοτίνα  με συνοπτικές  διαδικασίες τους αποκαλούμενους  και “εχθρούς του λαού”, και  την  πανίσχυρη Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας. Αποτελούσε την “Τριανδρία” (της οποίας ήταν η ηγετική μορφή) μαζί με τους  στενούς  συνεργάτες  του  Σαιν Ζυστ και  Κουτόν

Πραξικόπημα  9ης  Θερμιδόρ  και  πτώση  του  Αδιάφθορου. Τα νέα μέτρα προκάλεσαν  ακόμα  μεγαλύτερες  αντιδράσεις. Την 9η Θερμιδόρ  του έτους 2 της Επανάστασης, δηλαδή στις 27 Ιουλίου 1794, ο Ροβεσπιέρος εμφανίστηκε στη Συμβατική  Συνέλευση  και  ανέφερε ότι είχε στην κατοχή του κατάλογο με  εχθρούς του λαού, ανάμεσά τους  και μέλη της Συνέλευσης, τους οποίους όμως δεν ανέφερε. Αυτό σήμαινε σύλληψη  και  εκτέλεσή τους με συνοπτικές διαδικασίες. Φοβούμενοι  ότι  μπορεί  να  είναι κι αυτοί στη λίστα, τα περισσότερα μέλη-βουλευτές της Συμβατικής  προκάλεσαν  πανδαιμόνιο  και δεν άφησαν το δικηγόρο από το Αράς να μιλήσει. Ούτε ο φίλος του, Σαιν Ζυστ, εξέχων ρήτορας που  παρέσυρε  τα πλήθη, μπόρεσε να πει  κάτι. Αντιθέτως, ένα μέλος της Εθνοσυνέλευσης  τον  προκάλεσε  να  πει  τα ονόματα, αναγκάζοντας τον Ροβεσπιέρο  να  αιφνιδιαστεί  και  να  ψελλίσει  διάφορες  δικαιολογίες, κατόπιν των  οποίων  πολλά  μέλη  απαίτησαν τη σύλληψή  του  ως εχθρού της ενότητας του λαού. Επρόκειτο  για  καλά οργανωμένη συνωμοσία, που μέσα σε λίγες στιγμές  αποκαθήλωσε  τον  μόλις  πριν  λίγο  πανίσχυρο  τύραννο.

Ο Ροβεσπιέρος και οι φίλοι του, αντιλαμβανόμενοι το δυσμενές  για  αυτούς κλίμα, θα φύγουν με δυσκολία από το χώρο της Συμβατικής Συνέλευσης  και θα πάνε στο δημαρχείο. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, φάνηκαν αδύναμοι την κρίσιμη εκείνη  στιγμή καθώς και  εξαιρετικά άτυχοι. Αντί  να  προστρέξει  σε στρατιωτικές  δυνάμεις  που  ακόμα  ήλεγχε, ο Ροβεσπιέρος  κατέφυγε στο δημαρχείο, όπου  δεν  υπήρχαν  στρατιωτικές  δυνάμεις. Επίσης, ο αρχηγός του σώματος που  έτρεξε  προς  βοήθειά  του  ήταν, αν και γενναίος αξιωματικός, μέθυσος  και ανεύθυνος, με αποτέλεσμα  η βοήθεια να καθυστερήσει την ώρα που οι  πιο  πολλές  μονάδες  ήταν  πιστές στο Ροβεσπιέρο  και  μπορούσε  ακόμα να ελέγξει τα γεγονότα.

Τελικώς, η χωροφυλακή  πραγματοποίησε  έφοδο στο Δημαρχείο  για να τον συλλάβει, όπου, σύμφωνα  με  μία εκδοχή, ένας  νεαρός  χωροφύλακας, ονόματι Μερντά, θα  τσακίσει  με μια πιστολιά το σαγόνι του Ροβεσπιέρου. Επικρατέστερη όμως  είναι  η εκδοχή  ότι  ο Ροβεσπιέρος  αυτοτραυματίστηκε. Όπως  και να έχει, μόλις  τσακίστηκε  το  πηγούνι του “Αδιάφθορου”, ο Σαιν Ζυστ δεν έφερε  επιπλέον  αντίσταση, ο Κουτόν  κύλησε  με το αναπηρικό του  καροτσάκι  να ξεφύγει  και  κόντεψε να σκοτωθεί  γλυστρώντας  στις σκάλες, ο Λε Μπα αυτοκτόνησε  ενώ ο αδελφός του, Αυγουστίνος Ροβεσπιέρος, τραυματίστηκε προσπαθώντας  να διαφύγει  από το μπαλκόνι του δημαρχείου  πηδώντας από αρκετό  ύψος  στο πλακόστρωτο (δε σκοτώθηκε, γιατί έπεσε επάνω σε δύο ανθρώπους), την ώρα  που ο λαός  παρακολουθούσε  τα δραματικά  τεκταινόμενα παγωμένος.

Πολλοί  άνθρωποι, υποστηρικτές  του  Ροβεσπιέρου, ξεσηκώθηκαν  και ζήτησαν την  αποφυλάκισή του, ενώ ο  ίδιος έμοιαζε  πλέον με  λαβωμένο  αγρίμι, αιφνιδιασμένος  καθώς  ήταν  από  την απρόσμενη   τροπή  των  γεγονότων, καταματωμένος, με  σκισμένα ρούχα. Τελικώς, φυλακίστηκε  στην  Κονσιερζερί, δίπλα  από  το κελί  όπου  είχε φυλακιστεί  παλαιότερα η  Μαρία  Αντουανέτα. Από  εκεί  έβγαινε  κανείς  μόνο  για  καρατόμηση.

 

 

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ