Πιστοί στο ραντεβού με την 7η Τέχνη, οι φίλοι του θερινού κινηματογράφου απολαμβάνουν και φέτος το καλοκαιρινό σινεμαδάκι, στον μαγευτικό χώρο του πρώην αγροκηπίου, απέναντι από το Ίδρυμα Ζαφείρη.
Συγχαίρουμε την δημοτική αρχή που συνεχίζει για 3η συνεχή χρονιά με επιτυχία,και πιο οργανωμένα κάθε φορά,να λειτουργεί το δημοτικό σινεμά,με προβολές σύγχρονων ταινιών και με δωρεάν είσοδο…
Οι προβολές ολοκληρώνονται στις 5 Σεπτεμβρίου…
Η ιστορία των θερινών σινεμά στην Ελλάδα ξεκινά στις αρχές του 1900. Η καινοτομία που έγινε συνήθεια άρχισε από πλανόδιους που έστηναν ένα μεγάλο πανί κι έκαναν υπαίθριες προβολές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Το κοινό συνεπαρμένο παρακολουθούσε τις ασπρόμαυρες κινούμενες εικόνες που εκτυλίσσονταν κάτω από τον έναστρο ουρανό.
Οι πρώτοι θερινοί κινηματογράφοι ανοίγουν τη δεκαετία του 1910. Μια αυλή ή μια ταράτσα με λίγο χαλίκι, μερικές πλαστικές καρέκλες κι ένα κομμάτι πανί είναι αρκετά για να δημιουργηθούν οι πρώτοι ανοιχτοί χώροι προβολής, που συνδυάζουν το σινεμά με τη νυχτερινή διασκέδαση.
Τη δεκαετία του ’60, μόνο στην Αθήνα, στον Πειραιά και στα προάστια καταγράφονται 320 θερινοί κινηματογράφοι! Το θερινό σινεμά γίνεται πια η αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια που φέρνει στο ελληνικό κοινό τη μαγεία από τους παλιούς σταρ και τις βαμπ του Χόλιγουντ, μέχρι τις μεγάλες μορφές του ελληνικού σινεμά και σπουδαίων Ευρωπαίων κινηματογραφιστών.
Το θερινό σινεμά μπαίνει σε κάθε γειτονιά και γίνεται τραγούδι. Το 1978, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης κυκλοφορεί το τραγούδι ύμνο των θερινών:
«Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά…»
Η νοσταλγία στους στίχους φανερή. Η μεγάλη ακμή των θερινών φτάνει στη λήξη τους, με την εμφάνιση νέων μορφών διασκέδασης τις δεκαετίες του ’80 και του ’90.
Το 1982, η Χριστιάνα τραγουδά σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, ακόμα ένα νοσταλγικό τραγούδι που αναφέρεται σε μια ολόκληρη εποχή, που στιγματίστηκε από την αγαπημένη συνήθεια των θερινών:
«Το καλοκαίρι θα ‘ρθει
Στη ταράτσα του Βοξ
η Μελίνα θα παίζει την Στέλλα.
Ραντεβού θα σου δίνω
στα σκαλιά του Εκράν,
να κοιτάμε τις νύχτες
τη Μανιάνι γκρο-πλαν
καρφωμένη με δέκα σαΐτες…»
Η μεγάλη κρίση πλήττει τα θερινά με την άνοδο της τηλεόρασης (και την εμφάνιση της ιδιωτικής) και της βιντεοκασέτας. Οσο γρήγορα άνοιγαν θερινοί κινηματογράφοι, εξίσου γρήγορα άρχισαν να κλείνουν σε βαθμό να κινδυνέψουν ακόμα και με εξαφάνιση.
Η κρίση των τελευταίων ετών τα έπληξε ακόμα περισσότερο. Οσο κι αν μειώθηκαν, όμως, εξακολουθούν νοσταλγικά να ακολουθούν τον κανόνα (στίχο) της Ελλάδας που αντιστέκεται, της Ελλάδας που επιμένει…
Επιμέλεια-Ρεπορτάζ για το astros-kynourianews.gr: Φώτης Τζιβελόπουλος-Team Promo Kynouria-Κοιν.Σ.Επ
