Αν μπορούσαμε…

0
Αν μπορούσαμε έστω και για μια στιγμή να κοιτάξουμε κατάματα αυτά τα παιδιά και ν’ αντικρίσουμε το βλέμμα τους…
Αν μπορούσαμε έστω και για μια φορά να κρατήσουμε στην αγκαλιά μας τα μουσκεμένα κορμάκια αυτών των παιδιών όταν πατάνε το πόδι τους στη στεριά κάποιου ελληνικού νησιού και να δούμε στα πρόσωπα τους το άγριο πρόσωπο του θανάτου που μόλις είχαν αντικρίσει…
Αν μπορούσαμε έστω και με βοηθό τη φαντασία μας να μπούμε έστω και για μια στιγμή στη θέση αυτών των ανθρώπων και να βλέπαμε στα πρόσωπα των παιδιών τους τα παιδιά μας…
Αν μπορούσαμε έστω και για ένα δευτερόλεπτο να σταματήσουμε να πιστεύουμε πως είμαστε το κέντρο του κόσμου και να στρέψουμε το βλέμμα μας λιγάκι πιο πέρα από τον μικρόκοσμο μας…
Αν μπορούσαμε έστω και για λίγο να βάλουμε το εμείς πιο πάνω από το κούφιο εγώ μας και να δώσουμε το χέρι μας οπουδήποτε το είχαν ανάγκη…
Αν μπορούσαμε έστω και για μια στιγμή να κλείσουμε τα μάτια μας και να καταφέρουμε να ονειρευτούμε…
Αν μπορούσαμε έστω και για μια φορά να καταφέρουμε να γκρεμίσουμε τους φράχτες και τα συρματοπλέγματα που μας χωρίζουν…
Αν μπορούσαμε έστω και την ύστατη στιγμή να γινόμασταν και πάλι άνθρωποι…Ναι, τότε ο κόσμος μας θα άλλαζε!

Στέφανος Μαντζαρίδης
 enfo.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ