Θοδωρής Βαρίκος
Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι , στα 79 του, και κηδεύτηκε την Τρίτη στον αγαπημένο του Πλάτανο, ο «Πρίγκηπας» του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και ειδικότερα της Πλάκας — Γιάννης Κούκλης( Τρικολόρε), –την οποία χρησιμοποιούσε και ως ορμητήριό του. Η κηδεία του έγινε, σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες του , και ως . . . αρχέγονος , γνήσιος, καλτ , πλατανίτης, τήρησε με θρησκευτική ευλάβεια τις παμπάλαιες παραδόσεις του χωριού μας : Τα όργανα, τα ανάλογα τραγούδια και μουσικές, από οργανοπαίχτες και τους ακολουθούντες, από την περιοχή και την Αθήνα. Και παρά την έκκληση της οικογένειας, ότι η κηδεία θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο, η αυθόρμητη αγάπη στο νεκρό, υποβάθμισε την παράκληση της οικογένειας. Φανταστείτε να μην γινόταν και αυτή .
Ο Βασίλης Βογιατζής ήλθε από Αθήνα με το βιολί του, να του παίξει «έχε γεια καημένε κόσμε» και Βασίλης Πετρίδης. . . παράτησε τα γίδια του, για να του πει το τελευταίο του αγαπημένο ….τραγούδι «νερατζούλα φορτωμένη που είναι τα άνθη σου¨» πάνω στον τάφο. Και για την αιώνια εμφάνισή του είχε φροντίσει, δηλαδή τον μπερέ του και τα αγαπημένα του χρώματα, στα ρούχα του.
Ο Γιάννης είχε μεταναστεύσει , από νεαρός στη Γερμανία και ερχόμενος στην Πατρίδα, άνοιξε ένα μαγαζί με ρούχα και μεταποιήσεις στην ιστορική πλατεία της Πλάκας, αυτή της Κυδαθηναίων την οποία , μαζί με υπουργούς και δήμο την αναβάθμισε. Από το μαγαζί αυτό , που τροφοδοτούνταν με ρούχα από την Γερμανία και όχι μόνον, πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι από την περιοχή μας και Αθήνα. Κάποια στιγμή άλλαξε αντικείμενο , και στράφηκε στην έστίαση—φαγητό. Αγοράζει το δίπατο κτήριο δίπλα στον παλιά εκκλησία Άγιο Νικόλαο τον Ραγκαβά , κάτω από τους πρόποδες της Ακρόπολης , με την ονομασία «Σχολαρχείο». Εκεί λανσάρισε την τοπική μας κουζίνα(σουπιές χόρτα μυρώνια, φακές της θειας Μαρδίτσας, λουκάνικα ψημένα με οινόπνευμα, ρέγγες ψημένες με οινόπνευμα και ντομάτα, ψητές μελιτζάνες και άλλα). Στη συνέχεια αγοράζει την παλιά Πλακιώτικη ταβέρνα «Φάντης»(για φυτοφάγους τώρα) από τον Πλατανίτη Ηλία Μπαρκά, και μετά ολόκληρο το τετράγωνο. Αποφασίζει να μείνει μόνιμα στην Πλάκα, ως ορμητήριό του πλέον, και κατασκευάζει στον τουριστικότερο δρόμο της πλάκας, στην Ανδριανού , τριώροφο κτήριο με μεγάλο κατάστημα τουριστικών ειδών στο ισόγειο. Παράλληλα δίπατο στο παράλιο Αστρος, (Κούκλης χαουζ) οίκημα στη Μελιγού, τρία σπίτια στον πλάτανο(ανάμεσα τους ένας πολεμικός πύργος) ένα τεράστιο παρκινγκ , ένα νερόμυλο και φυσικά δενδρόφυτα περιβόλια.
Αυτή η αναδρομή γίνεται όχι για να τονίσουμε την όποια οικονομική κατάσταση του απελθόντος, αλλά για να αναδείξουμε το ανήσυχο και επιχειρηματικό πνεύμα, το οποίο δεν φαινόταν, ούτε το πλασάριζε, λόγω του «ιδιόρρυθμου» αντισυμβατικού τρόπου της συμπεριφοράς του και των ευρηματικών εμπνεύσεών του με διάφορες εκδηλώσεις–εβενς . Και όλα αυτά χωρίς, τη βοήθεια κανενός. Μέγας ανθρωπιστής ο Γιάννης, γνωστοί και άγνωστοι εύρισκαν καταφύγιο στα μαγαζιά του και στα σπίτια του, στα κτήματά του ,χωρίς ανταλλάγματα και απαιτήσεις. Για αυτό τον κλαίνε του Χλωρότατου(καταπράσινου) Πλάτανου τα αηδόνια , γοερά , από την περασμένη Τρίτη . Και από άλλες περιοχές , αλλά τέλος πάντων .
https://www.facebook.com/1634611838/videos/3214455158840921/
